Objawy konfliktu przedniego i tylnego pojawiają się, kiedy istnieje mechaniczna przeszkoda uniemożliwiająca wykonanie ruchu w stawie w pełnym zakresie. Przyczyną konfliktu tylnego są często zmiany związane z kostka trójkątną, konflikt przedni jest często wynikiem powstawania nawarstwień kostnych (osteofitów) w przebiegu niestabilności.

Pojawia się ból i ograniczenie ruchomości w końcach ruchu. Przy konflikcie tylnym ból występuje przy maksymalnym zgięciu podeszwowym (stanie na palcach) a przy konflikcie przednim przy maksymalnym zgięciu grzbietowym (przysiad).

Podstawą rozpoznania jest badanie kliniczne wykonane przez lekarza i objawy zgłaszane przez pacjenta. Dalsza diagnostyka konfliktu obejmuje wykonanie zdjęć radiologicznych, rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej.

Jeśli działania nieoperacyjne nie przynoszą rezultatu stosuje się leczenie operacyjne – artroskopię stawu skokowego.

Przy nieleczonym konflikcie przednim powiększające się osteofity mogą prowadzić do znacznego ograniczenia zakresu ruchu stawu skokowego.

Konflikt przedni jest często wynikiem przewlekłej niestabilności stawu skokowego – następstwem wielu skręceń.

Czy konflikt stawu skokowego zawsze występuje razem z niestabilnością stawu skokowego?

Nie. Rzeczywiście najczęstszą przyczyną powstawania konfliktu jest niestabilność, ale do osteofity mogą powstawać również w stawach bez niestabilności.

Jak leczyć konflikt tylny stawu skokowego?

Objawy konfliktu tylnego często rozpoczynają się od powtarzanego mocnego zgięcia podeszwowego. Pierwszym krokiem jest ograniczenie tych czynności.